Woord van de voorzitter

Wat een fijne samenkomst was onze Algemene Leden Vergadering, 21 oktober, in het prachtig gerestaureerde Wereldmuseum! Met een recordopkomst werd vooruit en teruggekeken op het werk van de Vrienden.

In mijn inleidende woorden bracht ik het familiegevoel bij de Vrienden ter sprake. Ook vertelde ik over de bijzonderheid van die datum en plek voor mijn eigen familie. Mijn 18-jarige moeder was namelijk op 21 oktober 1939, precies 80 jaar eerder, op de Wilhelminakade, pal aan de overkant van de Maas, ingestapt bij de Statendam om een nieuw leven op te bouwen in de VS. Zo was zij een van de honderdduizenden vluchtelingen die deel uitmaken van de geschiedenis van Rotterdam.

Vluchtelingen zijn nog steeds een actueel thema, en Rotterdam is niet alleen doorgeefluik maar ook eindbestemming voor duizenden die een veilige haven zoeken. Bij de concerten van het RPhO komen wij deze medebewoners van de Maasstad evenwel niet vaak tegen. Daarom beginnen wij op 8 januari aanstaande met een nieuw initiatief, waarbij een tiental vluchtelingen kennis kan maken met het orkest. Verderop kunt u er meer over lezen.

Ik zal nooit weten of mijn moeder, in de weken die zij wachtend op haar vertrek in Rotterdam verbleef, het orkest onder Eduard Flipse heeft kunnen meemaken. Hoe mooi was het geweest als een willekeurige Rotterdammert zich over haar had bekommerd en haar meegenomen had naar een concert? Dat gun je iedereen! 

Hartelijke groet,

Ken Gould